مراحل رشد:
از قبل از تولد تا 12 ماهگی نوزادان از لحظه تولد به زبان انسان توجه دارنددر حقیق به نظر می رسد که حساسیت به زبان انسان حتی پیش از تولد هم ایجاد شود.
در زمان تولد نوزاد پروزودی( ریتم و نوا) را میفهمد . این توانایی از تفاوت تمایل سمعک استارکی انها به صدای مادر نسبت به صدای سایرین مشخص شده است. بچه ها از قواعد ریتم و اهنگ برای تشخیص فهرست آواییو محدودیت های واج آرایی زبان و یا زبان محیطی استفاده می کنند
کودک در سال اول زندگی میتواند فهرست آوایی زبانی را که در حال یادگیری آن است تشخیص دهد. همچنین نوزاد میتواند بین تمام تقابلات آوایی چه در محیط نوزاد باشد و چه نباشد تمایز قایل شود
به تدریج تا نیمه دوم سال اول زندگی توانایی تمیز نوزاد مثل بزرگسالان می شود تمام نوزادان می توانند بین زبان های محیطی با زبان های آشنا تفاوت قائل شوند.
اما دوزبانه ها: دوزبانه ها باید دو یا تعداد بیشتری سیستم فنومیکی رو برای خودشان تنظیم کنند .کودک دوزبانه به منظور تمایز بین زبانهای محیطی بر اطلاعات فنوتیک که از ورودی استخراج میکند ، تکیه دارد.
نوزادان میتوانند بین گروههای زبانی مختلف که از طبقه ریتمیک متفاوتی هستند تمایز دهند ولی اگر زبانها از یک طبقه ریتمیک باشند این تمایز را نمیتوانند ایجاد کنند. هرچند که کودکان وقتی به سن 4 یا 5 ماهگی میرسند میتوانند میان زبانهایی با طبقه ریتمی مشابه تمایز قایل شوند
نوزادان دو زبانه می بایست به گفتار محیطشان به طور متفاوت از کودکان تک زبانه توجه کنند زیرا ضرورتا نیاز دارند که اطلاعات در مورد هر دو زبان را به دست بیاورند
. در پایان سال اول زندگی نوزاد دو زبانه می‌تواند تقابلات واجی دو زبان را تشخیص دهد. غان و غون‌ها، جملات اخباری یا پرسشی‌اند که کلمات بی‌معنی دارند. کودک سعی در انتقال چیز معنی داری دارد اما در واقع با صداها بازی می‌کند. غان و غون، مرحله‌ای از رشد زبانشناختی است .
12 تا 24 ماهگی
این دوره، دوره تک واژه ای یا هولوفراستیک است در این دوره تعمیم بیش از حد (هر حیوان چهار پایی را سگ می نامد) و تعمیم کمتر از حد (فقط گل رز را گل می نامد و بقیه گل ها را گل نمی داند) دیده می شود.